وسایل و تجهیزات اورژانس، کمک های اولیه، امداد و نجات

مشخصات فنی وسایل و تجهیزات اورژانس، کمک های اولیه، امداد و نجات

انواع وسایل و تجهیزات اورژانس، کمک های اولیه و امداد و نجات و مشخصات و ویژگی های آنها در ادامه شرح داده شده است.

برانکارد آمبولانسی

برانکارد آمبولانسی (Ambulance Brancard) که به آن برانکارد پاچلاقی، برانکارد اورژانسی و برانکارد امدادی نیز می گویند، تختی متحرک برای حمل فرد از محل حادثه تا آمبولانس، بهداری، مرکز درمانی و غیره می باشد که چرخ دار است و جا به جایی مصدوم با استفاده از آن به سادگی، با سرعت و با صرف حداقل انرژی صورت می گیرد. برانکارد های امدادی، معمولا دو شکن هستند، قسمت پشتی آن متحرک بوده و تنظیم می شود، قابل تبدیل به صندلی هستند، در طرفین آن دستگیره های تاشو وجود دارد، برای قرار دادن برانکارد در آمبولانس، چرخ ها در زیر تخت جمع می شوند و مجهز به قفل ایمنی برای ثابت ماندن برانکارد پاچلاقی در کابین می باشند.

 ویژگی های برانکارد پاچلاقی

• از پروفیل آلومینیومی مقاوم ساخته می شوند.
• سبک می باشند و جابجایی آن به سادگی امکان پذیر است.
• امکان تبدیل شدن به صندلی را دارند.

برانکارد اسکوپ

برانکارد اسکوپ (Movable Stretcher) که به آن برانکارد متحرک، اسکوپ استریچر و برانکارد قاشقی نیز می گویند، جهت جا به جایی مصدوم مورد استفاده قرار می گیرد و قابلیت تقسیم به دو قسمت از ناحیه طول را دارد که به وسیله تسمه به یکدیگر وصل می شوند. برانکارد های قاشقی برای بلند کردن مصدومینی که دچار جراحت و آسیب استخوانی بر اثر ضربه یا تصادف شده اند، بسیار مناسب هستند و فرد به راحتی، با کمترین حرکت و بدون نیاز به غلتیدن، با باز کردن گیره موجود در دو سر برانکارد، به دو قسمت تبدیل می شود، سپس دو قسمت در طرفین مصدوم قرار داده می شود و با فشردن دو قسمت به یکدیگر، فرد بر روی برانکارد قرار می گیرد.

ویژگی های برانکارد متحرک

• از آلیاژ آلومینیوم مقاوم ساخته می شوند.
• کمربند برای حفاظت از بیمار دارند.
• قابل جمع شدن هستند و معمولا کیف برای حمل و نقل دارند.

تخت احیاء CPR

تخت احیاء سی پی آر (CPR Resuscitation Bed) که به آن تخت بیمارستانی CPR، تخت احیاء و تخت بیمار CPR نیز می گویند، در بخش اورژانس مورد استفاده قرار می گیرد، معمولا سه شکن است و طراحی آن به گونه ای است که مقاوم باشد و اشعه ایکس را نیز به خوبی از خود عبور دهد تا حین تصویر برداری از اندام قابل استفاده باشد.

لانگ بک بورد

لانگ بک بورد (Long Spine Board) که به آن تخته ستون فقرات بلند و تخته بلند ستون فقرات نیز می گویند، تختی است که برای ثابت قرار گرفتن ستون فقرات فرد حین جا به جایی استفاده می شود و از اصلی ترین تجهیزات امدادی اورژانس می باشد. لانگ بک بورد ها، سطحی مقاوم دارند که قسمت خارجی آن صیغلی می باشد تا راحتی کاربر تامین شود و کناره های آن حفره هایی برای بستن بند به منظور ثابت ماندن فرد وجود دارد.

ویژگی های لانگ بک بورد

• از مواد پلیمری مقاوم ساخته می شوند.
• قابل شست و شو و استریل کردن هستند.
• امکان استفاده از فیکساتور ها را دارند.
• اشعه ایکس را از خود عبور می دهند، از این رو امکان استفاده از آن در مراکز تصویر برداری پزشکی برای معاینه و تشخیص مشکل مصدوم وجود دارد.

شورت بک بورد

شورت بک بورد (Short Spine Board) که به آن تخته کوتاه ستون فقرات، شرت بک بورد و تخته ستون فقرات کوتاه نیز می گویند، برای پیشگیری از آسیب بیشتر به کودکانی که دچار مصدومیت در ناحیه نخاع و ستون فقرات شده اند، در حین انتقال به مرکز درمانی مورد استفاده قرار می گیرد و ستون فقرات مصدوم را به صورت ثابت در راستای مناسب قرار می دهند.

تخته های ستون فقرات کوتاه، سطحی مقاوم و صاف دارند و کناره های آن، دارای سوراخ هایی جهت بستن بند برای ثابت نگه داشتن کودک دارند.

ویژگی های شورت بک بورد

• از مواد پلیمری مقاوم ساخته می شوند.
• قابل شست و شو و ضد عفونی کردن هستند.
• امکان استفاده از بند های عنکبوتی را دارند.
• اشعه ایکس را به خوبی از خود عبور می دهند، از این رو امکان استفاده در مراکز تصویر برداری پزشکی جهت معاینه مصدوم و تشخیص مشکل وی وجود دارد.

بند عنکبوتی

بند عنکبوتی (Spider Strap) که به آن فیکساتور عنکبوتی نیز می گویند، در هنگام وقوع حادثه، جهت جلوگیری از آسیب به مصدوم حین جا به جایی و انتقال به مرکز درمانی استفاده می شود تا فرد بدون حرکت بر روی تجهیز حمل مصدوم مانند لانگ بک بورد، برانکارد و غیره قرار گیرد، انتقال وی با احتیاط کامل انجام شود و مصدوم به دلیل عدم تعادل در اندام مختلف از جمله سر و گردن دچار ضربه و آسیب نگردد. فیکساتور های عنکبوتی دارای بند هایی با فاصله مناسب برای نگه داشتن نقاط پایینی اندام (پا ها)، نقاط میانی (کمر و شکم) و نقاط فوقانی (سر و گردن) هستند، همچنین بند اتصال دهنده ای دارد که به قسمت پایینی تجهیز حمل مصدوم رفته و فرد را بر روی آن به خوبی نگه می دارد تا از حرکت و آسیب های احتمالی مانند ایجاد ضایعه نخاعی حین حرکت جلوگیری شود.

ویژگی فیکساتور عنکبوتی

• بند های عنکبوتی از جنس کتان و کش ساخته می شوند، از این رو استحکام و انعطاف پذیری بالایی دارند و برای مصدومین دارای وزن بالا نیز قابل استفاده هستند.
• قابل شست و شو و ضد عفونی می باشند.
• فیکساتور های عنکبوتی سبک و قابل جمع شدن هستند، از این رو حمل آن به راحتی صورت می گیرد.

نحوه ثابت نگه داشتن بیمار بر روی تجهیز حمل مصدوم با استفاده از فیکساتور عنکبوتی

هد اموبلایزر

هد اموبلایزر (Head Mobilizer) که به آن تثبیت کننده سر، هد ایموبلایزر، نگهدارنده سر و ثابت کننده سر نیز می گویند، برای ثابت نگه داشتن سر و گردن مصدوم ناشی از تصادف و افرادی که دچار ضایعه نخاعی شده اند، حین انتقال به مرکز درمانی و قسمت های مختلف برای معاینه و تشخیص کاربرد دارد، معمولا قابلیت اتصال به تجهیز حمل مصدوم را دارند و در برابر تکان های ناشی از جا به جایی، فرد را از آسیب های احتمالی حفظ می کنند.

ویژگی هد اموبلایزر

• هد ایموبلایزر ها از فوم روکش دار متراکم و با دوام ساخته می شوند.
• قابل شست و شو و استریل کردن می باشند.
• اشعه ایکس را به خوبی از خود عبور می دهند و حین تصویر برداری از نقاط آسیب دیده نیز قابل استفاده هستند.

ثابت کننده ستون فقرات

ثابت کننده ستون فقرات (Spine Fixation) که به آن KED (Extrication Device Immobilization)  یا کد نیز می گویند، جهت بی حرکت نگه داشتن سر و ستون فقرات کاربرد دارد، دارای صفحه ای جلیقه مانند می باشد که ناحیه پشت ستون فقرات تا گردن مصدوم را پوشش می دهد و با استفاده از بند هایی که از قسمت گردن تا ران می باشد، مصدوم را ثابت و بی حرکت نگه می دارد تا مشکلی برای وی ایجاد نشود، از این رو برای جا به جایی بیماران مبتلا به آسیب نخاعی، مصدومین ناشی از حوادث رانندگی، سقوط از ارتفاع و غیره استفاده می شوند.

ویژگی ثابت کننده ستون فقرات

• جنس ثابت کننده های ستون فقرات، پارچه برزنتی می باشد.
• قابل شست و شو هستند.
• اشعه ایکس را از خود عبور می دهند و قابل استفاده برای مراکز تصویر برداری می باشند.

 گردنبند طبی

گردنبند طبی (Medical Neck Brace) که به آن کلار گردنی و بریس گردن نیز می گویند، در سایز های مختلف طراحی می شوند و به صورت غیر تهاجمی از ناحیه گردن و ستون فقرات حمایت می کنند، گردن را ثابت نگه می دارند و میزان وزن سر به روی گردن را کاهش می دهند تا از گردن محافظت شود، درد فرد تسکین یابد و در ایجاد آرامش و تسریع درمان پس از آسیب دیدگی، کشیدگی تاندون ها و دوره ریکاوری پس از عمل در ناحیه ستون فقرات موثر هستند.

آتل اندامی

آتل (Limb Splint)، وسیله ای برای ثابت نگه داشتن اندام آسیب دیده بر اثر شکستگی یا ضرب دیدگی می باشد و برای اندام مختلف طراحی شده است. آتل ها با بی حرکت نگه داشتن عضو مورد نظر، موجب کاهش درد فرد و بهبود وی می شوند. استفاده از آتل های اندامی، ساده است، استحکام مناسبی دارند، معمولا قابل شست و شو هستند و به صورت گسترده در مواقع بحرانی مورد استفاده قرار می گیرند.

 ست کمک های اولیه و احیاء

ست کمک های اولیه و احیاء (Resuscitation And First Aid Kit) مورد استفاده در مراکز و اماکن عمومی، واحد های بهداری در شرکت ها، نیروی انتظامی و کارخانه ها، مطب و کلینیک ها، مدارس و دانشگاه ها، منزل و ماشین به صورت معمول در کیف های فلزی آلومینیومی، برزنتی (جامبگ یا Jump Bag) و پلاستیکی در ابعاد مختلف طراحی می شوند، دوام مناسبی دارند، قابل شست و شو می باشند و بهتر است به گونه ای باشند که تجهیزات داخل آن قابل رویت باشند. در ضمن بر اساس نیاز فرد، تجهیزات و وسایل مربوط به اقدامات درمانی، ضد عفونی زخم، کیف دارو و غیره داخل آن قرار داده می شود. ست های احیاء از مهمترین تجهیزات پزشکی امداد و نجات محسوب می شوند که در هنگام وقوع حوادثی مانند زلزله، تصادف، آتش سوزی و غیره، توسط افراد و تیم امدادی مورد استفاده قرار می گیرند تا مصدوم احیاء شود و خسارات جانی به حداقل ممکن برسد.

تصویر کیف کمک های اولیه و احیاء آلومینیومی

تصویر کیف کمک های اولیه و احیاء برزنتی

تصویر کیف کمک های اولیه پلاستیکی

لوازم و تجهیزات موجود در کیف های احیاء و کمک های اولیه شامل تجهیزات پزشکی، لوازم مربوط به ضد عفونی، پانسمان، تزریقات و تجهیزات جانبی می باشند که بر اساس سفارش خریدار در کیف ها قرار داده می شوند. در ادامه به شرح موارد هر یک می پردازیم.

1. تجهیزات پزشکی در ست های احیاء و کمک های اولیه

تجهیزات پزشکی در ست های احیاء و کمک های اولیه عبارت اند از:

• دستگاه فشارسنج خون

فشارسنج های خون در انواع دیجیتال، عقربه ای و جیوه ای طراحی می شوند و برای اندازه گیری فشار خون مصدوم جهت بررسی شرایط و تعیین اقدامات بعدی مورد استفاده قرار می گیرند.

•  گوشی پزشکی

گوشی های پزشکی به منظور شنیدن صدا های درون بدن مانند صدای جریان خون حین سنجش فشار خون، قلب و ریه برای تعیین وضع مصدوم کاربرد دارند.

•  تب سنج

تب سنج که به آن ترمومتر نیز گفته می شود، برای سنجش دمای بدن فرد آسیب دیده کاربرد دارد و لازم است دقت مناسبی داشته باشد، از این رو بهتر است در تجهیزات امدادی و کمک های اولیه از تب سنج های دیجیتال که در انواع تماسی و غیر تماسی طراحی می شوند، استفاده شود.

• دستگاه تست قند خون

دستگاه تست قند خون که به آن گلوکومتر نیز می گویند، جهت اندازه گیری قند موجود در خون استفاده می شود و در هنگام وقوع حادثه برای افراد مبتلا به دیابت، افت قند خون و غیره بسیار کاربردی هستند.

• پالس اکسیمتر

پالس اکسیمتر که به آن اکسیژن سنج خون نیز می گویند، برای اندازه گیری میزان اشباع اکسیژن خون به صورت غیر تهاجمی و نمایش تعداد ضربان قلب کاربرد دارد. پالس اکسیمتر ها در انواع انگشتی، رومیزی و پرتابل طراحی می شوند که بهتر است نوع انگشتی آن در پکیج های امداد و نجات و کمک های اولیه وجود داشته باشد تا در هنگام وقوع حادثه میزان اکسیژن خون سنجیده شود و اگر در محدوده طبیعی 95 تا 98 درصد نباشد، اقدامات مربوط به اکسیژن رسانی صورت گیرد.

• چراغ قوه معاینه

چراغ پزشکی که به آن چراغ معاینه مدادی و پن لایت نیز می گویند، در تجهیزات امدادی و احیاء برای ایجاد نور مناسب جهت معاینه مصدوم استفاده می شود.

• ساکشن

 دستگاه ساکشن پزشکی که به آن دستگاه مکش نیز می گویند، به منظور خارج کردن خون، استفراغ، ترشحات و سایر مواد اضافی از مسیر تنفسی مصدوم، کمک به تنفس و پاک سازی راه هوایی وی با ایجاد فشار منفی کاربرد دارد. ساکشن ها در انواع دستی، ثابت و پرتابل طراحی می شوند که مدل دستی آن با استفاده از پمپ دستی مکانیکی و سایر مدل ها با برق یا باتری کار می کنند و از تجهیزات ضروری در پکیج های احیاء می باشند.

• ونتیلاتور

دستگاه ونتیلاتور برای انجام تهویه و کمک به فرآیند تنفس مصدوم، اکسیژن رسانی بیشتر به ریه ها و پشتیبانی از دم و بازدم وی کاربرد دارد و به صورت ثابت و پرتابل در ابعاد مختلف طراحی می شوند که بهتر است نوع پرتابل آن در ست های احیاء وجود داشته باشد.

• مانیتور علائم حیاتی

دستگاه مانیتورینگ علائم حیاتی بیمار جهت نمایش علائم حیاتی مصدوم به صورت مستمر کاربرد دارد و پارامتر هایی مانند فعالیت الکتریکی قلب، تعداد ضربان قلب، دمای بدن، میزان فشار خون و اشباع اکسیژن خون را نمایش می دهند. مانیتور علائم حیاتی مورد استفاده در پکیج های امدادی به صورت پرتابل می باشد و سبک هستند تا حمل آن به راحتی صورت گیرد.

• الکتروشوک

دستگاه الکتروشوک که به آن دفیبریلاتور نیز می گویند، از دستگاه های پزشکی مربوط به تجهیزات امدادی و مراکز درمانی می باشد که جهت ایجاد شوک با استفاده از جریان الکتریسیته در فردی که دچار حمله و ایست قلبی (شرایطی که قلب، پمپاژ خون به سر تا سر بدن را انجام نمی دهد) شده است و بازگرداندن عضلات قلبی به حالت طبیعی کاربرد دارد و در ابعاد مختلفی طراحی می شود.

• آمبوبگ

آمبوبگ که به آن بی وی ام (Bag Valve Mask) نیز می گویند، محفظه ای برای هوا می باشد که از جنس سیلیکون یا پلاستیک است و حین ایجاد تنفس مصنوعی به صورت دستی به منظور احیاء، فشار مثبت ریوی تولید می کند.

آمبوبگ ها، شیر یک طرفه ای دارند که موجب پر شدن کیسه هوا می شود و مانعی در برابر خالی شدن آن می باشد، در مراکز امداد و اورژانس، اتاق عمل و بخش های مختلف مراکز درمانی برای استفاده در کودکان و بزرگسالان مبتلا به مشکلات قلبی، تنفسی و حتی افرادی که شرایط لوله گذاری در تراشه ندارند، کاربرد دارند. آمبوبگ ها در حجم های مختلف طراحی می شوند و از یک کیسه برای ذخیره هوا، دریچه و رابط برای اکسیژن تشکیل می شوند که تمام این قسمت ها قابل جدا شدن و ضد عفونی کردن هستند. دریچه آمبوبگ، درجه هایی دارد که نشان دهنده میزان غلظت اکسیژن ورودی به ریه فرد می باشند و قابل کنترل کردن هستند. حین تهویه با ماسک، این دریچه ها بسته هستند و هنگام تهویه با استفاده از لوله تراشه، باز می شوند. اگر فشار مسیر هوایی بالاتر از درجه تنظیم شده باشد، اضافه فشار به سیستم تنفس وارد نمی شود و از دریچه آمبوبگ خارج می گردد تا فشار هوا کنترل شود. تعداد تنفس با استفاده از آمبوبگ بر اساس سن و شرایط فرد، متفاوت می باشد که در جدول ذکر شده است:

استفاده از آمبوبگ ها نیاز به آموزش دارد که نیرو های امداد و نجات و کادر درمان به خوبی در آن مهارت دارند، برای به کارگیری آمبوبگ، یک دست بر روی کیسه ذخیره هوا و با دست دیگر، ماسک بر روی صورت مصدوم نگه داشته می شود. در ضمن لازم است سر بیمار از سطح بدن بالاتر باشد، از این رو توصیه می شود، بالش نازکی زیر سر قرار داده شود که از باز بودن جریان هوا اطمینان حاصل شود. در استفاده از آمبوبگ، استفاده از لوله اتصال ضروری است، زیرا آمبوبگ را به منبع اکسیژن وصل می کند و امکان اتصال به دستگاه ساکشن را ایجاد می کند.

آمبوبگ هایی که از جنس سیلیکونی می باشند، قابل استریل در دستگاه اتوکلاو هستند، در غیر این صورت اتصالات باز می شود و به مدت 10 تا 20 دقیقه با قرار گیری در محلول Hi-disinfection ضد عفونی می شود.

• لارنگوسکوپ

لارنگوسکوپ که به آن حنجره بین نیز می گویند، از تجهیزات امدادی الزامی در ست های احیاء و کمک های اولیه می باشد و در شرایطی که مصدوم نمی تواند نفس بکشد، تیم امدادی با ایجاد بریدگی کوچکی بر روی گلو و وارد کردن لوله تنفسی به نای (لوله گذاری داخل تراشه)، اکسیژن مورد نیاز را به فرد می رسانند. لارنگوسکوپ ها حین احیاء و در اتاق عمل به منظور مشاهده حنجره و لوله گذاری داخل تراشه برای افرادی که دچار مشکل در تنفس شده اند یا به بیهوشی نیاز دارند، استفاده می شود. همچنین برای معاینه حنجره و بررسی مشکلات مربوط به گلو و صدا، درمان تعدادی از مشکلات صوتی فرد و نمونه برداری از تار های صوتی برای تشخیص سرطان کاربرد دارند.

لارنگوسکوپ ها دارای دسته و تیغه می باشند که قسمت دسته، اهرمی جهت ثابت ماندن و قرار دادن تیغه می باشد و بنا به نوع لارنگوسکوپ، محل قرارگیری باتری برای تامین نور مورد نیاز یا محل قرارگیری دسته های سیم فیبر نوری است. تیغه های لارنگوسکوپ در دو سایز اطفال و بزرگسالان طراحی می شوند که بر روی دسته قرار می گیرد و به منظور باز کردن مسیر تنفسی و معاینه حنجره، وارد حنجره می شود. دستگاه های لارنگوسکوپ مورد استفاده در حوزه پزشکی و امدادی، از نظر ساختار نوری شامل لارنگوسکوپ استاندارد که در آن، باتری در دسته قرار می گیرد و نور مورد نیاز با استفاده از باتری تامین می شود و لارنگوسکوپ فیبر نوری یا فایبر اپتیک که در آن، مجموعه سیم های فیبر نوری در دسته قرار می گیرد و نور بیشتری نسبت به حالت استاندارد تولید می کنند، می باشند. از نظر ساختار نیز شامل لارنگوسکوپ آینه ای، لارنگوسکوپ سخت و لارنگوسکوپ منعطف می باشند که لارنگوسکوپ آینه ای، دارای آینه کوچکی می باشد که در انتهای دهان و در زاویه نور مستقیم قرار داده می شود و لارنگوسکوپ سخت نیز دارای منبع نور و ابزار بزرگنمایی در لوله سخت می باشد و منبع نور بر روی تیغه قرار دارد و لارنگوسکوپ منعطف دارای منبع نور و ابزار بزرگنمایی در لوله نرم و قابل انعطاف هستند و برای مشاهده حلق و پشت زبان کاربرد دارد.

• کپسول اکسیژن

کپسول اکسیژن در منزل، مراکز درمانی و تجهیزات احیاء و کمک های اولیه برای اکسیژن رسانی به مصدومی که دچار مسمومیت با گاز و کمبود اکسیژن شده است، کاربرد دارد تا هوشیار شود، درد وی کاهش یابد و شامل گاز اکسیژن تحت فشار بالا می باشد که در کپسول فولادی یا آلومینیومی استوانه ای با حجم های مختلف وجود دارد.

کپسول های اکسیژن دارای مخزن استوانه ای حاوی اکسیژن و مانومتر می باشند که از جنس برنج و آلومینیوم می باشد تا سبک و با کیفیت باشد و بالای کپسول نصب می گردد تا جریان خروجی اکسیژن را تنظیم کند و شامل فشار سنج برای نمایش فشار گاز موجود در کپسول، جریان سنج برای نشان دادن میزان اکسیژن مصرف شده بر حسب لیتر در دقیقه، شیشه آب مقطر جهت مرطوب سازی اکسیژن، پیچ کنترل به منظور تنظیم میزان اکسیژن بر اساس جریان سنج و شیر برای تنظیم خودکار جهت کاهش فشار گاز درون کپسول اکسیژن پیش از رسیدن به مانومتر هستند.

برای استفاده از کپسول اکسیژن لازم است اجزای آن و مانومتر چک شود و از کافی بودن میزان اکسیژن در کپسول اطمینان حاصل شود. سطح آب موجود در محفظه بررسی شود و در صورت کم بودن، با استفاده از آب مقطر پر شود و لوله وصل گردد. لوله کانولا بینی یا ماسک به کپسول متصل شود و از سالم بودن لوله و خم نبودن آن مطمئن شوید. سپس شیر فلکه باز شود، مقدار جریان اکسیژن با استفاده از رگولاتور تنظیم گردد، حالا کانولا در بینی یا ماسک صورت قرار داده می شود و فرد به راحتی امکان تنفس از طریق بینی را خواهد داشت.

نکته: برای کسب اطمینان از وجود جریان اکسیژن در کانولا، آنرا در ظرف حاوی آب قرار دهید، در صورتیکه حباب تشکیل شد، اکسیژن در کانولا جریان دارد.

نگهداری و استفاده از کپسول های اکسیژن

برای نگهداری و استفاده از کپسول های اکسیژن لازم است به نکات زیر توجه شود:

1. کپسول اکسیژن موجود در پکیج های احیاء، همواره پر باشد تا در صورت وقوع بحران مشکلی ایجاد نشود.
2. کپسول اکسیژن در مقابل نور مستقیم خورشید و حرارت قرار نگیرد.
3. کپسول اکسیژن در محلی قرار گیرد که احتمال افتادن آن وجود نداشته باشد.
4. از استعمال دخانیات در نزدیکی کپسول اکسیژن و اتاقی که کپسول در آن قرار دارد، پرهیز شود.
5. برای پیشگیری از ایجاد جرقه، لازم است کپسول اکسیژن با استفاده از پایه چرخ دار یا به شکل چرخشی حرکت داده شود.
6. درصورتیکه عقربه گیج اکسیژن پس از باز شدن، زیر 5 لیتر باشد، به معنای عدم وجود اکسیژن در کپسول یا کافی نبودن آن می باشد و لازم است مجدد پر شود.
7. در مواقع عدم استفاده از کپسول اکسیژن،شیر فلکه بسته شود.
8. اگر فرد دچار سر درد، بی نظمی در تنفس، آبی شدن لب و زیر ناخن، قرمز شدن گوش به دلیل قرارگیری لوله کانولا به روی گوش و غیره شد، امدادگران در جهت بررسی و رفع مشکل اقدام کنند.

2. لوازم مربوط به ضد عفونی، پانسمان و تزریقات در ست های احیاء

لوازم مربوط به ضد عفونی، پانسمان و تزریقات در ست های احیاء و کمک های اولیه عبارت اند از:

• ست حفاظت فردی شامل لباس ایزوله، ماسک یک بار مصرف، دستکش، شیلد صورت، کاور ساق و کاور کفش
• الکل، بتادین، پنبه، پد الکلی و دستمال مرطوب
• آبسلانگ، چسب برای زخم، پانسمان، نگه داشتن آنژیوکت و غیره
• پانسمان، باند، گاز استریل، سرجی فیکس سر و پد چشمی
• استپلر، نخ بخیه و سوزن
• سر سوزن، سرنگ، آنژیوکت، ست سرم، تورنیکت و گارو برای تزریقات
• قیچی، پنس، چاقو و تیغ بیستوری (جراحی)
• سوند جهت تخلیه ادرار از مثانه
• کیسه یخ و کیسه آب گرم
• دهان باز کن برای استفاده در شرایطی که دهان مصدوم قفل شده است و مسیر هوایی وی بسته شده باشد.

• ایروی دهانی و حلقی به منظور باز نگه داشتن دهان مصدوم در شرایطی که هوشیار نباشد.

• لوله تراشه جهت قرارگیری در داخل نای و ایجاد راه هوایی

• ست تراکستومی که به آن تراکئوستومی نیز می گویند، از تجهیزات ضروری مورد استفاده در ست های احیاء می باشد و امدادگران با ایجاد سوراخ در گردن فرد، مسیری فرعی برای انجام فرآیند تنفس ایجاد می کنند. استفاده از تراکئوستومی برای افراد مبتلا به مشکلات مزمن ریوی، سرطان در گردن، آسیب شدید گردن و آپنه خواب نیز کاربرد دارد.

3. تجهیزات جانبی در ست های احیاء

تجهیزات جانبی در ست های احیاء و کمک های اولیه عبارت اند از:

• کیف دارو: کیف های دارو برای قرار دادن دارو های احیاء و اورژانسی در مراکز امدادی، بهداری ها و منزل کاربرد دارند و در ابعاد مختلفی طراحی می شوند.

• پتوی نجات: پتوی نجات که به آن پتوی ایزومتریک نیز می گویند، بهتر است در پکیج تجهیزات امدادی و کمک های اولیه وجود داشته باشد تا در مواقع بحرانی مورد استفاده قرار بگیرد. پتو های نجات، ضد آب، سبک و کم حجم هستند، از این رو حمل آن بسیار ساده است، همچنین در شرایطی که باران شدید باشد نیز قابل استفاده هستند و برای جمع آوری آب حاصل از باران در شرایط بی آبی و به عنوان زیر انداز نیز کاربرد دارند.

• جلیقه اورژانس: جلیقه اورژانس برای استفاده در نیرو های امداد و نجات مناسب هستند و لازم است بر روی لباس های خود، آنرا بپوشند. جلیقه نیرو های اورژانس و کمک رسان، از پارچه ای با جنس راحت و انعطاف پذیر دوخته می شود که مانع حرکت امدادگران نباشد، دارای رنگ های روشنی مانند زرد، نارنجی و سبز هستند و نوار هایی شبرنگ در راستای افقی و عمودی دارند تا اگر فرد در شرایطی با نور کم، فعالیت می کند، دیده شود و ایمنی وی تامین گردد.

نکات مهم در خرید وسایل و تجهیزات اورژانس، کمک های اولیه، امداد و نجات

1. مکان مورد نظر در نظر گرفته شود، برای مثال در صورتیکه تجهیزات امدادی و کمک های اولیه برای منزل یا ماشین خریداری می شود، تجهیزات ابتدایی تر مانند دستگاه فشارسنج خون و پالس اکسیمتر انگشتی و وسایل مربوط به ضدعفونی و پانسمان مانند بتادین و گاز استریل خریداری شود و در صورتیکه قصد سفارش تجهیزات برای بهداری شرکت، مدارس، مراکز امدادی و اورژانس دارید، بهتر است پکیج کاملی از وسایل و تجهیزات امدادی، ثابت سازی فرد و حمل مصدوم تهیه شود.
2. به گروه سنی افراد توجه شود، برای مثال اگر ست کمک های اولیه برای مدرسه خریداری می شود، بهتر است شورت بک بورد برای حمل مصدوم خریداری شود و در صورتیکه پکیج برای بهداری کارخانه ها سفارش داده می شود، بهتر است از لانگ بک بورد برای حمل فرد آسیب دیده استفاده شود.
3. بر اساس بودجه مورد نظر و گستردگی مجموعه، پکیج های احیاء، تجهیزات ثابت سازی و حمل مصدوم را سفارش دهید.

نکات مهم در استفاده و نگهداری از وسایل و تجهیزات اورژانس، کمک های اولیه، امداد و نجات

• در صورتیکه برای استفاده از تجهیزات خاص مانند دستگاه الکتروشوک، تحت آموزش قرار نگرفته اید، سلامتی خود و مصدوم را در خطر قرار ندهید.
• در استفاده و نگهداری تجهیزاتی مانند کپسول اکسیژن که نیاز به حساسیت خاص دارند، دقت شود.
• دستگاه ها و وسایل مربوط به امداد و نجات را از شرکتی خریداری کنید که معتبر باشد و دستگاه های آن، دارای گارانتی و خدمات پس از فروش باشند.

کاربرد وسایل و تجهیزات اورژانس، کمک های اولیه، امداد و نجات

1. در مراکز فوریت های پزشکی، اورژانس بیمارستان ها، بیمارستان های صحرایی و آمبولانس ها جهت احیاء بیمار
2. در مراکز بزرگ و پر رفت و آمد مانند آتش نشانی ها، نیروی انتظامی، مدارس و دانشگاه ها، هتل ها و استخر ها برای مدیریت بحران
3. در پیست های اسکی، استادیوم ها، باشگاه ها و سالن های بزرگ ورزشی به منظور کمک رسانی به ورزشکاران در شرایط خاص و به حداقل رساندن آسیب و جراحات
4. در بهداری کارخانه های تولیدی، شرکت های صنعتی، پالایشگاه ها و غیره جهت امداد رسانی به افراد و نجات جان آنها
5. در منزل و ماشین برای حفظ جان و بهبود اوضاع در شرایط بحرانی