پالس اکسیمتر رومیزی

پالس اکسیمتر رومیزی چیست؟

پالس اکسیمتر های رو میزی که به آن پالس اکسیمتر ثابت، پالس اکسیمتر مانیتورینگ، پالس اکسیمتر مرکزی، دستگاه پالس اکسیمتر کنسولی، اکسیمتر دستی و مانیتور بیمار پرتابل رو میزی نیز می گویند، نسبت به سایر انواع پالس اکسیمتر ها، ابعاد بزرگ تری دارند و از آن جایی که دستگاهی پزشکی جهت بررسی علائم حیاتی فرد می باشند، در کنترل سلامت افراد بستری در بخش های مختلف بیمارستانی، نقش به سزایی دارند و لازم است دقت بسیار بالایی داشته باشند. میزان اکسیژن خون محاسبه شده توسط این دستگاه، از دقت بالایی برخوردار است، همچنین سنسور هایی که در دستگاه وجود دارند، می توانند تعداد ضربان قلب را نیز محاسبه کنند. پالس اکسیمتر های رومیزی از دوام بسیار خوبی برخوردار هستند و معمولا دارای قابلیت اتصال به کامپیوتر، جهت اشتراک گذاری و ذخیره اطلاعات می باشند.

نحوه عملکرد پالس اکسیمتر مانیتورینگ

دستگاه پالس اکسیمتر رومیزی، دارای پروب گیره ای انگشتی، کابل و سوکتی جهت اتصال به دستگاه، منبع نور، منبع تغذیه، کابل برق به منظور تامین الکتریسیته پالس اکسیمتر، سیستم پردازش اطلاعات، صفحه نمایشگر و صفحه کلید می باشد. بر خلاف پالس اکسیمتر انگشتی، صفحه نمایشگر این پالس اکسیمتر ها به گیره آن، متصل نیست و کابلی به منظور اتصال گیره و صفحه نمایشگر، وجود دارد.
اکثر نمایشگر پالس اکسیمتر های رومیزی، نوع LCD هستند و علاوه بر نمایش میزان اکسیژن خون، تعداد ضربان قلب، موج قلبی و حد تعیین شده برای هر هشدار را نیز نمایش می دهند. تنظیم کردن حدود برای هر هشدار، درجه روشنایی صفحه نمایشگر و غیره توسط صفحه کلید دستگاه، انجام می گیرد. سیستم پردازش اطلاعات، اطلاعات خامی که توسط پروب، دریافت می کند را برای نمایش بر روی صفحه نمایشگر، آماده می کند.

وظیفه شارژ باتری و تامین میزان ولتاژی که دستگاه نیاز دارد، بر عهده منبع تغذیه می باشد که در این پالس اکسیمتر ها، می تواند باتری یا برق شهر باشد و باتری های آن، از نوع نیکل کادمیوم یا سرب و اسیدی هستند.

اندام مورد نظر (معمولا انگشت دست و در موارد خاص که امکان استفاده از انگشت های دست وجود ندارد، انگشت پا یا لاله گوش)، بین دو پروب گیره دستگاه قرار می گیرد، در یک سمت از پروب، دو فرستنده نوری قرار دارد که نور قرمز به طول موج 660 نانو متر و نور مادون قرمز به طول موج 940 نانو متر را انتشار می دهد، قسمتی از نور توسط بافت ها جذب می شود و بقیه نور ها از آن، عبور می کند. در پروب طرف دیگر، گیرنده نوری قرار دارد که به آن، فتو دیود گفته می شود و میزان نور قرمز و مادون قرمز عبور کرده از بافت را بر اساس شدت نور، به سیگنال الکتریکی تبدیل می کند و پس از محاسبات فیزیکی و ریاضی تعریف شده در دستگاه، میزان اکسیژن خون بر روی صفحه نمایشگر دستگاه، نشان داده می شود. اساس کار پالس اکسیمتر ها به گونه ای است که خون دارای اکسیژن، به رنگ قرمز روشن می باشد و هر چه اکسیژن موجود در خون، کاهش یابد، به رنگ آبی تیره و بنفش در می آید. محاسبه میزان اکسیژن خون، بر اساس اندازه گیری تغییرات جذب نور در خون حاوی اکسیژن کافی و خون فاقد اکسیژن، صورت می گیرد. همچنین تعداد ضربان قلب، شکل موج قلبی و سایر پارامتر هایی که دستگاه می تواند اندازه گیری کند، نمایش داده می شود.

روش اندازه گیری درصد اشباع اکسیژن خون در پالس اکسیمتر رومیزی

در صورت امکان بهتر است روش سنجش توسط پالس اکسیمتر و غیر تهاجمی بودن آن، به بیمار توضیح داده شود تا نگرانی های احتمالی رفع شود. بعضی از دستگاه های پالس اکسیمتر رومیزی، مجهز به سیستم روشن و خاموشی خودکار می باشند، در این صورت با قرار گرفتن نقطه مورد سنجش در داخل پروب گیره ای، دستگاه به صورت خودکار، روشن می شود و با خارج کردن اندام از داخل گیره، دستگاه خاموش می شود.

سپس قسمتی که جهت اندازه گیری اکسیژن خون، انتخاب می شود، ضد عفونی و خشک شود. معمولا از انگشت اشاره فرد، استفاده می شود، اما اگر به هر دلیلی استفاده ازانگشت های دست، امکان پذیر نباشد، از انگشت پا یا لاله گوش استفاده می شود. همچنین اگر انگشت اشاره فرد، خیلی بزرگ باشد، لازم است از انگشت کوچک استفاده شود. اگر ناخن های فرد، خیلی بلند باشد، پروب به صورت عمودی به انگشت وصل می شود.

در پالس اکسیمتر ها، گیره به شکلی در طرفین اندام مورد نظر قرار می گیرد که فرستنده نوری و گیرنده نور، دقیقا در مقابل یک دیگر باشند. در بعضی از پالس اکسیمتر ها، پروب کوچک چسبنده ای را بر روی انگشت دست یا پیشانی بیمار وصل می کنند. در ضمن از فشار دادن پروب بر روی نقطه مورد نظر خودداری شود زیرا امکان کاهش یا قطع اکسیژن رسانی در رگ های اطراف آن قسمت وجود دارد. در افرادی که از پالس اکسیمتر رومیزی استفاده می کنند، از آن جایی که بیمار، بستری می باشد و زمان استفاده از پالس اکسیمتر، طولانی است، بهتر است محل قرار گیری پروب، حداقل هر 4 ساعت، تعویض شود تا از تحریک احتمالی پوست، جلوگیری شود. در صورتی که دستگاه پالس اکسیمتر مجهز به تنظیم سیستم هشدار باشد، بهتر است بازه مناسب هر پارامتر به دستگاه داده شود تا در صورت وجود مشکل، بررسی صورت گیرد.

نکات قابل توجه در انتخاب پالس اکسیمتر رومیزی

پالس اکسیمتر های رومیزی، نسبت به سایر پالس اکسیمتر ها دقت بیشتری دارند، احتمال خطا در آنها بسیار کم است و با توجه به بزرگ تر بودن ابعاد و قدرت پردازش سریع، قیمت بیشتری دارند که این تفاوت قیمتی، منطقی می باشد.

پالس اکسیمتر های ثابت در مراکز درمانی و جهت استفاده در بیماران بستری در بخش های ویژه استفاده می شوند و برای استفاده در منزل، انتخاب مناسبی نیستند.